رتبه بندی دانشگاهها ازنظر آموزش حرفه ای در دستور کار سازمان نظام روانشناسی ومشاوره قرار می گیرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام روانشناسی ومشاوره دکتر محمد حاتمی رئیس سازمان نظام روانشناسی ومشاوره طی نامه ای سرگشاده به وزیر علوم تحقیقات وفنآوری....
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام
روانشناسی ومشاوره دکتر محمد حاتمی رئیس سازمان نظام روانشناسی ومشاوره طی نامه ای
سرگشاده به وزیر علوم تحقیقات و فن آوری با بیان اهمیت ونقش رشته های روانشناسی
ومشاوره در آرامش وامنیت روان شهروندان به عنون علم محبوب آنان،متقاضیان این رشته
ها در دانشگاهها افزایش یافته است.اما آموزش حرفه ای جهت فعالیت حرفه ای پس از
فارغ اتحصیلی برنامه مدونی وجود ندارد،کلاسهای دکتری بعضی دانشگاهها با 15 نفر
تشکیل می شود که آن واحد دانشگاهی حتی یک استاد متخصص آن رشته را ندارند.اکنون
رشته های روانشناسی ومشاوره در دانشگاههای آزاد،پیام نور،غیر انتفاعی وپردیس های
دانشگاههای دولتی تبدیل به منبع مالی این دانشگاهها شده اند واین شرایط منجر به بی
اعتباری رشته وضایع شدن حقوق دانشجو ومردم شده است.دکتر حاتمی از وزیر عتف خواسته
شورای گسترش تغییرات جدیدی با هماهنگی این سازمان در پذیرش وآموزش حرفه ای
دانشجویان رشته های روانشناسی ومشاوره ایجاد کند وبا وزارت بهداشت،درمان وآموزش
پزشکی جهت استفاده ازامکانات بیمارستانی،بهداشتی ،کلینیکی و طرح روانشناس یارمناطق
محروم مورد نظر این سازمان تفاهمنامه همکاری منعقد شود. متن نامه رئیس سازمان نظام
روانشناسی ومشاوره به شرح زیر است.
جناب آقای دکتر زلفی گل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فنآوری
سلام علیکم
احتراماً؛ سازمان نظام روانشناسی و مشاوره از
سال 1382 براساس قانون تشکیل مصوب مجلس شورای اسلامی به عنوان سازمانی غیر دولتی و
مستقل تشکیل شده است.
این سازمان اکنون چهل و شش هزار عضو رسمی در
مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد به بالا در رشتههای روانشناسی دارد. 98% فارغالتحصیلان رشتههای روانشناسی و
مشاوره در زیر مجموعه وزارت علوم و 2% وزارت بهداشت و درمان میباشند. این سازمان در ادوار گذشته همواره مورد حمایت وزارت عتف و وزیر محترم در
جریان امور سازمان و پیشرفتها و احیاناً مشکلات آن قرار گرفته است. در دوره
مدیریت حضرتعالی این ارتباط تاکنون برقرار نشده است. انتظار دارد؛ حضرتعالی به این
سازمان که دارنده بزرگترین سرمایه اجتماعی کشور است، توجه ویژه نماید. اکنون
حدوداً سیصد هزار دانشجوی رشتههای روانشناسی و مشاوره زیرمجموعه آن وزارتخانه
اتکاء و آینده شغلی خود را در سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جستجو مینمایند.
پر واضح است که تأمین، حفظ و ارتقاء سلامت آحاد
جامعه به منزله اولین مؤلفه اقتصاد دانش بنیان میباشد؛ داشتن نیروی کارآمد و سالم
کلید طلایی دروازه توسعه پایدار هر کشور محسوب میشود. از آنجائیکه سلامت به معنای
کلی کلمه حداقل واجد چهار مؤلفه جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی است؛ مطابق دادههای
علمی جهانی روانشناسی و مشاوره در ابعاد روانشناختی، اجتماعی و معنوی واجد
کارکرد و اثربخشی غیرقابل انکاری است. از آنجائیکه بعد جسمانی فرد نیز تحت تأثیر
سایر ابعاد وجودی فرد میتواند، اختلالات روانتنی ایجاد نماید؛ بنابراین تدارک
پیشگیری و درمانگری اثربخش برای بسیاری از بیماریهای جسمانی نیز نیازمند بهرهمندی
اصولی از خدمات روانشناسی و مشاوره است. در کشور عزیزمان ایران بنا به بحرانهای
اقتصادی، اجتماعی و شرایط خاص همواره با پدیده رو به افزایش آسیبهای روانی و اجتماعی
مواجه بودهایم. به همه رویدادها باید همهگیری کرونا و قرنطینههای متعدد و
پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ناشی از کرونا اضافه کرد.
وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری به عنوان دارنده
اول سرمایههای اجتماعی کشور مسئولیت آموزش و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی – روانی عهده دار است. رویگردانی مردم از مصرف
دارو و جستجوی سلامت و بهزیستی خود در علم روانشناسی و مشاوره یک فرصت بزرگ برای
وزارت عتف است. داشتن یک مشاور روانشناس برای مدرسه، خانواده، دادگاه و .... میتواند
در امنیت روان، آرامبخشی، نشاط اجتماعی و امید اجتماعی کارساز باشد. این مهم
اتفاق خواهد افتاد زمانی که در سیاستگذاریها، اسناد بالادستی، برنامهریزیها و
اجرائیات برای روانشناسی و مشاوره جایگاه دیده شود.
با این مقدمه: جناب وزیر؛ بدلیل وجود سازمان نظام
روانشناسی و مشاوره اکنون صندلیهای رشتههای روانشناسی و مشاوره در دانشگاهها
بسیار افزایش یافته است. تنها رشتههایی که بیشترین متقاضی را دارد؛ همین رشتههای
روانشناسی و مشاوره است. از طرف دیگر در چند سال اخیر نگاه مردم به روانشناسی و مشاوره مثبت شده
است و این علم اکنون به علم محبوب مردم تبدیل شده است.
جهت استحضار؛ اکنون روزانه
بیش از 200 هزار مشاوره حضوری و غیرحضوری توسط روانشناسان و مشاوران انجام میشود.
روانشناسی و مشاوره یک واقعیت و جزئی از سفره مردم است. باید آن را تبدیل به فرصت
برای ارتقاء سلامت مردم نمود. این امر میسر میشود که در دانشگاهها مسأله رشتههای
روانشناسی و مشاوره مانند پزشکی مورد توجه قرار گیرد. متأسفانه بدلیل استقبال
زیاد از این رشتهها برخی دانشگاههای مانند دانشگاه آزاد، پیامنور، دانشگاههای
غیرانتفایی و پردیس دانشگاههای دولتی این رشته را تبدیل به کالای تجارتی برای رفع
مشکلات مالی خود نمودهاند.
آقای وزیر؛ جنابعالی که الحمدلله از دانشمندان
حوزه علم و فنآوری میباشید؛ به درد بزرگ حوزه روانشناسی و مشاوره توجه ویژه
نمائید، اینجا هم حقوق مردم ضایعه میشود و هم حقوق روانشناسان و مشاوران و بدلیل
این شرایط اعتبار رشته در حال از بین رفتن است.
جهت استحضار؛ دانشجویان
رشتههای روانشناسی و مشاوره که باید خود مسئولیت سلامتروان مردم و بهزیستی
زندگی مردم را پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه با دریافت پروانه تخصصی از این
سازمان دریافت نمایند؛ بدون هیچگونه ضابطهای در دانشگاهها پذیرش میشوند. در
اقصی نقاط ایران و شهرهای کوچک رشتهها روانشناسی و مشاوره در سطح دکتری و
کارشناسی ارشد دایر شده است؛ در کلاسهای دوره دکتری بیش از پانزده نفر دانشجو حضور
دارند و از همه مهمتر حتی یک استاد متخصص رشته در آن واحد وجود ندارد.
جناب وزیر نیک پیداست؛ دانشجوی در
سطح ارشد و دکتری نیازمند آزمایشگاه، بیمارستان و امکانات لازم برای مهارتآموزی و
حرفهای شدن است، که هیچکدام فعلاً وجود ندارد. بنابراین نه استانداردها رعایت میشود،
نه استاد متخصص وجود دارد، در این شرایط دانشجو تبدیل به ابزاری شده است که منابع
مالی دانشگاه را تأمین مینماید. به همین اشاره کافی است، نکاتی دیگر هم وجود دارد.
جناب وزیر روزانه صدو پنجاه نفر از
فارغالتحصیلان دانشگاهها به عضویت سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در میآیند و
برای دریافت پروانه تخصصی ثبتنام مینمایند که بتوانند، آسیبهای روانی- اجتماعی
مردم را درمان کنند و یا برای کیفیت زندگی و بهزیستی مردم برنامهریزی نمایند.
قابل درک است، یک نفر زندگی، سرمایه و وقت خود را صرف رشته مورد نظر کرده است؛
اکنون باید بهرهبرداری نماید و به خانواده خود پاسخگو باشد. از سازمان نظام روانشناسی
و مشاوره توقع دارند، چارهاندیشی نماید. چگونه عرض نمایم، فردی که حتی یک استاد روانشناسی
متخصص ندیده است و حداقلها را نمیداند؛ آیا باید سازمان نظام روانشناسی و
مشاوره تحت فشار قرار گیرد و پاسخگو باشد یا دانشگاه و سیاستگذاران پاسخگو باشند
که برای حرفهای شدن دانشجو کاری انجام ندادهاند. اکنون هیأت مقرراتدایی تصویب
کرده است؛ سازمان نظام روانشناسی و مشاوره بدون هیچگونه ارزیابی پیشینی باید به
متقاضیان پروانه اشتغال حرفهای اعطاء نماید و کسانی هم که فقط یک مقطع تحصیل کردهاند
یعنی 28 واحد گذراندهاند، باید به آنها پروانه مطب داده شود؟!!
جناب آقای دکتر زلفی گل وزیر
محترم با ذکر آنچه خدمتتان گزارش شد، درخواست دارد؛ در صورت صلاحدید، دستور فرمائید؛
بررسی شود:
1. در پذیرش و آموزش دانشجویان رشته های روان شناسی و مشاوره در دانشگاهها براساس
انتظاری که از حرفهای شدن آنها بعد از فارغالتحصیلی وجود دارد، شورای گسترش با
هماهنگی این سازمان تغییرات جدیدی ایجاد نماید.
2. بین وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توافقنامهای
امضاء شود تا با همکاری مشترک دانشجویان دانشگاههای وزارت عتف از امکانات بیمارستانی،
بهداشتی و کلینیکی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استفاده نمایند.
3. شورای گسترش مستقر در
وزارت علوم، تحقیقات و فن اوری مسأله حرفهای شدن دانشجویان از سطح کارشناسی تا
دکتری در دادن مجوز به دانشگاههای مورد اشاره تجدیدنظر نمایند و زیرساخت های لازم
در این باره مطالبه شود.
4. از جنابعالی درخواست
دارد؛ طی نامهای به وزیر محترم اقتصاد، نسبت به ارزیابی پیشینی جهت صدور مجوز
فعالیت تخصصی فارغالتحصیلان رشتههای روانشناسی و مشاوره تا زمانی که دانشگاهها
در آموزش و مهارتآموزی به حد استانداردهای لازم میرسند، با سازمان نظام روانشناسی
و مشاوره همکاری شود؛ در این صورت حقوق مردم و دانشجویان رعایت خواهد شد.
در پایان باستحضار عالی میرسانم؛
در شرایط کنونی مجبوریم طرح رتبهبندی کلیه دانشگاههای ایران که از مدتها قبل در
دستور کار سازمان بوده است؛ اعم از دولتی، دانشگاه آزاد، دانشگاه پیام نور، پردیسهای
دولتی و غیرانتفاعی اجرایی نمائیم و دانشگاههایی که استاندارهای آموزشی و حرفهای
لازم را ندارند معرفی گردند و فارغ التحصیلان این دانشگاهها قبل از دریافت پروانه
صلاحیت حرفهای دورههای توانمندسازی حرفهای با نظارت این سازمان بگذرانند. قطعاً
مسئولیت این شرایط بر عهده دانشگاههایی است که بدون هرگونه ضابطهای پذیرش دانشجو
مینمایند، استانداردهای آموزشی و حرفهای سازمان نظام روانشناسی و مشاوره را
رعایت نمینمایند که نتیجه آن تضییع حقوق دانشجو و مردم است. از تصدیع اوقات پوزش
میخواهم؛ در انتظار اوامر حضرتعالی میباشیم.